Hallo allemaal,

Vandaag onze echte laatste vakantiedag. We rijden vanuit Ucluelet naar Victoria. We vertrekken vroeg en gaan kijken of we misschien nog met een walvistocht mee kunnen. Maar dat is onzeker omdat het weer de afgelopen dagen fenomenaal is en dat trek meer mensen. Online kunnen we niks meer boeken. We gaan het zien. We zitten heerlijk en toch al tevreden in de auto. Totaal onwetend wat het prachtige Canada nog voor ons in petto heeft. Niets meer verwachtend krijgen we een toetje. Langs de weg loopt een enorme beer. We rijden er heel langzaam op af en vanuit het open dak scoren we foto's! We blijven een hele poos staan wetende dat dit onze laatste beer zal zijn. Wat een kadootje zo nog even. Verheerlijkt rijden we verder. Het is een behoorlijke rit en na een 3,5 uur komen we aan in Victoria. Wat een stad..........enorm. We rijden een beetje langs de kust gewoon lukraak op zoek naar een haven. Uiteindelijk komen we bij een soort drijvend stadje uit. Huisachtige woonboten drijven in de haven. Dan komt ons tweede kadootje van de dag aanzwemmen. Een zeehond. Voor ons niet zo super bijzonder, maar wel meer dan leuk, dat die ons ook nog even komt laten weten dat ook zij in Canada leven. We passeren een gesloten walvisbalie en lopen verder. Dan passeren we Eagle Wing Tours. Je hebt natuurlijk geen idee of het een goed bedrijf is en we schrikken een beetje van wat het kost. Maar om de hele middag nog in de stad te lopen trekt ons niet en we nemen het risico. We zien het wel. We gaan met een 35 andere mensen aan boord van een motorgestuurde catamaran. Dit is luxer als gisteren en gelukkig voor Han hoeften we geen pak aan. Er zijn wel jassen aan boord voor als we het koud krijgen. We varen uit en zien vrijwel meteen de bekende Bald Head Eagles. Er is een marinebiologe aan boord die ons van alles over de dieren verteld. Dan stoppen we in een baai om kelp van dichtbij te bekijken. Ze verteld er van alles over en Han die besluit om het te proeven. De blik op haar gezicht haalt ons dan weer niet over om hetzelfde te doen. We vertrekken weer en komen aan bij een klein eiland met een vuurtoren erop. Daar liggen twee hele dikke zeeolifanten. Die hadden we nog niet gezien, dus Kassa ! We blijven er even drijven, maar ze doen niet veel. De Kapitein heeft blijkbaar haviksogen, want hij spot in het kelp de enige zeeotter van het gebied. Hij ligt heerlijk te dobberen op het kelp. Hij eet, ligt te zonnen en poseert voor onze camera. Weer een dier op ons lijstje erbij. Verder zien we ook hier verschillende zeehonden. We koersen verder. De zee is extreem kalm en volgens de experts op de boot ideaal om walvissen te spotten. De orka s zijn al even niet gezien hier, dus die gaan het niet worden. Dan zet de kapitein koers naar een voor ons lege plek in het water. Bingo Humpback Whale nummer 1 op deze trip. We blijven behoorlijk lang hangen en spotten het dier een behoorlijk lange tijd. De kapitein weet dat er nog twee moeten zijn vlak in de buurt, dus we nemen afscheid van de walvis en varen weer door. Hoe deze man het doet, weten we niet maar hij brengt ons keurig op de plek waar twee Humpback Whales samen zwemmen. Het is prachtig. Als de dieren boven komen is het dood stil op de boot. We staan allemaal vol bewondering en respect naar dit staaltje natuur te gapen. Wanneer ze diep duiken laten ze hun staart helemaal zien. Iedereen op de boot weet dat het kan betekenen dat we ze dan een tijdje niet zien, maar we juichen !! De zee is bijna spiegelglad en het is adembenemend om te zien hoe zo'n massieve staart gracieus het water in glijdt. Omdat we nogal goed in onze walvissen zitten, krijgen we maar liefst vier maal een staart. Wauw....wauw....wauw. Na drie en half uur varen houdt het echt op. We gaan weer richting de haven. De walvissen lijken dit aan te voelen en ze komen naast de boot nog twee maal zij aan zij boven. Dan duiken ze de diepte in en zijn weg. Een half uur later komen we weer aan in de haven. Toen we deze vakantie boekten, hoopten we het een en ander te gaan zien. Ik weet niet hoeveel geluk er in onze koffers zat toen we vertrokken, maar dat moet enorm zijn geweest. Perfecter als dit kan niet. Wat kun je je als mens toch ongelooflijk rijk voelen als je van al dit moois wat de natuur ons biedt mag genieten. Wij voelen ons verwend.

Morgen ons laatste dagje. We gaan met de Ferry over naar Vancouver. De plannen zijn om op tijd te gaan. We zijn niet zulke stadsmensen, dus we gaan nog een beetje toeren buiten de stad. En al zien we niets meer...............dan is dat helemaal prima.

Arie - Han

Piet - Carolien