Hallo allemaal,

Vandaag hebben we een reisdag. We gaan van Hinton naar Clearwater. Dit ligt vlak bij het Wells Gray National Park. Beetje weemoedig nemen we afscheid van onze beverplek. Maar zijn ook nieuwsgierig wat ons te wachten staat bij Clearwater. Hier is een huisje geboekt met twee slaapkamers. Het weer is afwisselend onderweg, dan weer zon, dan weer regen. De route van ongeveer 350 km is prachtig. Uiteraard komen we onderweg het nodige wild tegen. Als we staan te wachten voor weg werkers, spotten we een Elk boven op het talud bij de weg. Dus hop de auto uit. Het dier is rustig en blijft keurig liggen. We respecteren een prima afstand, dus vallen hem ook niet lastig. Aan de andere kant van de weg loopt ook een Elk. Twee in onze ogen belachelijke Japanse vrouwen gedragen zich als idioten en benaderen het dier onverstandig dichtbij. Het schudt een paar keer met zijn kop en hoe het afloopt weten we niet, want wij mogen door. Lijkt ons geen pretje om van een Elk van deze grote een kopstoot of trap te krijgen. Het dier meet zeker 1.60 schofthoogte en dat is niet niks. We vervolgen onze route en genieten van het veranderende landschap. Dichtere bebossing en een lager gebergte, het glooit meer. Dan ziet Arie een berenwelp. En als er een welp is, moet er ook een moeder zijn. We keren rustig de auto en rijden terug naar de spot plaats. Eerst zien we niets en dan ontwaren we de moeder met haar welp. We staan een tijdje te kijken en zien moeder ineens met behoorlijke vaart het struikgewas induiken. We rijden de auto een stukje naar voren want we verwachten haar ter hoogte van de wegberm weer te zien. We hebben de ramen open en ineens horen we enorm veel kabaal in het bos. Brekende takken en dieren geschreeuw, duidelijk een gevecht ! We rijden toch weer een stukje achteruit om te zien waar de welp nu is en tot onze grote verbazing zien we twee volwassen beren uit het bos rennen, die duidelijk bonje hebben met elkaar. Een van de beren is duidelijk bang van de ander en klimt in een razend tempo in een boom. De welp zien we allang niet meer en zo snel als de beer in de boom is, zo snel zijn ze weer verdwenen. We vinden het een avontuur, dat we getuige mochten zijn van een live stukje natuur "bonje met de de buren". We vermoeden dat de andere beer een mannetje is die met moeder wil paren, mannetjes beren bijten dan eerst de welpen dood. Moeder beer beschermt haar kroost. Maar of het klopt dat dat het was.....we weten het niet. We hopen dat het welpje het heeft gehaald. We komen nog wat wild tegen en stoppen hier en daar om te kijken en te genieten. Dan komen we 20 kilometer van onze volgende slaapplaats. We hebben geen idee waar we heen gaan, het asfalt stopt na 5 kilometer en we rijden op een onverharde weg. Dan komen we aan bij het resort en eerlijk waar we weten niet wat we zien. We krijgen een werkelijk schitterend en mega ruim soort berghut tot onze beschikking. Gemaakt van enorme grove boomstammen. Het uitzicht vanuit ons huisje is adembenemend. We kijken uit op bergen, bos en een groot meer. Als we beneden bij het restaurant een bakkie gaan doen, ontdekken we ons toefje voor vandaag. Er hangen aan de buitenkant met suikerwater gevulde drinkbakjes want er zijn hier Kolibri's . Hoe leuk is dat. We genieten van de vogeltjes. Als ze voorbij vliegen klinken ze als zwerkballen uit de Harry Potter films en voor degene die die film niet kent....alsof er mega grote kevers voorbij vliegen !! Straks nog een hapje eten en dan vanavond heerlijk genieten en slapen in onze luxe berghut.

Arie - Han

Piet - Carolien