Hallo Allemaal,

Vandaag een schitterende strak blauwe dag met een heerlijk schijnende zon. We gaan erop uit. We gaan eerst richting Radium en vanaf daar het Kootenay National Park in. We hebben er weer zin in. De route is weer prachtig. Van groene tot blauwe en grijze meren, langs bos en op de achtergrond de besneeuwde bergtoppen. In Radium maken we een stop voor koffie. We willen de auto parkeren als Piet ineens een groep Big Horn Sheeps voor de auto ziet. Ze liggen heerlijk in het gras en vinden het geen probleem om voor de foto te poseren. We moeten niet te dicht bij komen, maar ze gedogen ons. Dan valt ons oog op een wel heeeeel vreemd bouwsel. Aan de buitenkant zijn allemaal deuren geplaatst met teksten erop. Zoiets vreemds hebben we nog nooit gezien. Dan zien we een bord waarop staat dat het huis op tv is geweest bij het programma "Vreemde huizen". Nou dat verbaasd ons niks, het is echt een bizar bouwwerk. We steken de weg over en drinken daar een heerlijke kop koffie. Ondertussen blijft onze aandacht dat naar vreemde bouwsel uitgaan. Bij het teruglopen naar de auto, merkt Piet een bord op waarop staat : "Open when I feel like it". Dus schijnbaar kan je erin kijken. We gaan op onderzoek uit en komen bij de deur. Han twijfelt of we er wel naar binnen moeten gaan, stel dat er vlooien zijn........Meer nieuwsgierig dan bang voor vlooien besluiten we te gaan kijken of de eigenaar er op het tijdstip dat wij er staan, er zin in heeft om open te zijn. Als hij de deur opent, vallen ook bijna onze monden open. Er staat een figuur die lijkt te zijn ontstaan uit een kruising van Catwezel, Dumbledore uit Harry Potter en iemand die net klaar staat om naar de carnaval te gaan met een paarse pruik en een rode heksenhoed op. Hij stelt zichzelf voor als de "Red Hooded Carver" en heet ons na het betalen van vier dollar per persoon van harte welkom in zijn huis. Misschien kunnen sommige onder jullie de tv programma's Showroom en Paradijsvogels zich nog herinneren, waarbij een tv ploeg exentrieke en bijzondere mensen bezochten.....nou wij stapten zo'n aflevering binnen. Zo bizar !!Het was een aardige man, die van oorsprong uit Oostenrijk kwam en al 43 jaar het aan het bouwsel bouwde en bewoonde. Hij verkocht houtsnijwerken en zijn hele huis (zo noem ik het maar) stond vol met houtsnijwerk, vreemde objecten, houtsnippers, machines etc. Hij vertelde ons dat er s nachts 200 muizen rond renden en dat geloofden we zonder twijfel. Eekhoorns hopten rond en toen we op zijn half overkapte balkon/buitenplaatsje stonden kwam de klap op de vuurpijl. Terwijl Carolien probeerde om een eekhoorn te fotograferen die uit een steelpan door onze gastheer neergelegde chips kwam halen, kwam onze gastheer bij ons staan op het zeg maar half overdekte balkon. Hij vroeg of het lukte met het fotograferen van de eekhoorn en begon luid "Kom maar eekhoorn" te roepen. Maar hij riep ook nog "Billy en Willy" Wij dachten dat dat namen van zijn eekhoorns waren. We horen boven ons op het dak luid gestommel..............en echt ongelogen, vanaf het dak kwamen gewoon twee geiten naar beneden lopen ! Hij had dus gewoon een grasdak waarop twee geiten leefden. Via een soort brug konden ze tot half boven het dakterras/balkon plaatsje komen en we konden ze voeren. Han onze feeder kon er geen genoeg van krijgen en bleef de geiten chips geven. De gastheer knabbelde trouwens zelf ook nog even lekker uit het steelpannetje mee. Toen we alle verschillende verdiepingen hadden bekeken, was het tijd om weer op te stappen. We bedankten onze zonderlinge gastheer en stapten weer naar buiten. Nog steeds hadden we geen idee hoe het bouwwerk precies in elkaar stak. Om er zeker van te zijn dat we inderdaad daarboven twee geiten hadden gezien, moesten we het bouwwerk toch nog even van een afstandje bekijken. Ja hoor inderdaad een geitenweide, althans gras en hekwerken. We hadden het dus echt mee gemaakt. We waren het met elkaar eens, dat het niet raar was dat deze man met zijn huis op tv was geweest. We gingen weer op weg, napratend over deze man en zijn Billy en Willy. Verbaasd ook dat we naast natuur ook nog dit hebben kunnen aanschouwen op onze reis. Helaas waren in Kootenay National Park alle toeristische stopplekken en wandelingen gesloten in verband met verhoogde beren activiteiten. Er zijn veel beren met jongen en dat is toch wat gevaarlijk. Op een zijweg was er nog wel een hert dat stond te kijken. Carolien de auto en uit en zij kon het dier tot een meter of drie benaderen (heel voorzichtig uiteraard). Wat een bijzonder moment. In eerste instantie dachten we dat het dier ziek was, maar toen het genoeg had van alle aandacht hopte het dier elegant de bomen in. Ondanks dat we geen beer hebben gezien was het een schitterende weg. Op een parkeerplaats langs het water zijn we heerlijk gaan staan om een broodje te eten. Een wat oudere Canadese dame zat daar op een grote steen heerlijk in de zon een broodje te eten en van het uitzicht te genieten. Toen zij opmerkte dat zij niets mooiers kon bedenken dan op deze mooie dag het prachtige uitzicht te mogen hebben die we hadden, konden we dat alleen maar beamen. Het was zo, niet alleen voor haar, maar ook voor ons. Wat weer een kadootje. Morgen gaan we op weg naar Hinton. Onderweg zullen we een rit maken met de Ice Explorer op de Colombia Icefields. We zijn benieuwd. Maar nu eerst ons avontuur met de "Red Hooded Carver" rustig verwerken en morgen op naar een nieuw avontuur.

Arie - Han

Piet - Carolien